Livesessie 'Vertrouw op de wijsheid van jou en van je hond

Begrenzen vs. keuzevrijheid

“Een hond heeft grenzen nodig!” zegt de één.

“Nee, keuzevrijheid, dat hebben ze nodig”, zegt de ander.

Beiden hebben (gedeeltelijk) gelijk.

Grenzen zijn nodig. Voor de veiligheid van de hond en van iedereen eromheen.

En het verschilt per hond en soms per moment van de dag hoeveel vrijheid er binnen die grenzen nodig is.

En wat zijn die grenzen? Die zullen voor een hond op een flat midden in de stad anders zijn dan een hond op een woonboerderij met een lap grond eromheen. De grenzen voor reactieve honden zullen anders zijn dan voor honden die niet of amper op andere honden, katten of mensen etc. reageren.

Grenzen zijn nodig voor fysieke veiligheid maar ook om je mentaal en emotioneel veilig te voelen.

Maar teveel en te strakke grenzen kunnen die fysieke, mentale en emotionele veiligheid wel eens in gevaar brengen.

Daarom is keuzevrijheid binnen grenzen dus nodig. En er is geen standaard regel voor. 

Neem nou het zelf bepalen van de wandelrichting. Fijn voor honden, maar begin je hier net mee dan kan een hond hier best onzeker door voelen. En er een beetje in verdwalen. De sturing dan weer even overnemen, of het samen doen kan dan beter zijn. De lengte van de lijn is ook zoiets. 3 of 5 meter en een tuig wandelt meestal prettig. Maar soms is wat meer nabijheid van jou en iets minder ruimte nog nodig omdat 5 meter nog te veel is. En niet iedere hond verdraagt (al) een tuig.

Keuzevrijheid kan ook niet altíj́d. Zelf de hoeveelheid voer kiezen bijvoorbeeld. De ene hond kan dat aan (zou mijn advies niet zijn hoor ), de ander kan niet stoppen. Dat brengt zijn gezondheid in gevaar. En zo zijn er natuurlijk nog tig voorbeelden te bedenken.

Alles is altijd maatwerk. En daar kun je als hondeneigenaar best heel onzeker van worden. Want wat moet je nou doen en wat niet? Hoe bepaal je dat? Hoe wéét je dat?

1. Zorg dat je de taal en de signalen van je hond kent. Dan weet je altijd wat hij aangeeft. Houd ook oog voor de behoefte achter zijn gedrag.

2. Volg advies van anderen niet klakkeloos op. Vaak voel je er zelf van alles bij. Onderzoek dat gevoel maar eens.

3. Weet dat er, zolang je het welzijn van je hond en van de omgeving niet schaadt, geen sprake is van goed of fout of zo moet of zo hoort het.

4. Zorg dat hoe je het doet en hoe je het leven samen invult past bij je hond én bij jou. Zo kan mijn hond later bijvoorbeeld canicrossen wel fantastisch vinden, ik ben daar geestelijk en lichamelijk (...) nog niet aan toe. Er is ongetwijfeld heel veel te vinden wat we samen leuk vinden.

Merk jij dat je zoekende bent naar wat wel of niet werkt voor jouw hond? Voel je je misschien onzeker over de juiste manier van begeleiden? Maken meningen van anderen je onzeker?

Hoe zou het voor je zijn als je de hondentaal beter leert herkennen, dat je een manier vindt om alle meningen en adviezen te filteren en dat je meer ontspannen met je hond om kunt gaan zonder al die gedachten over ‘hoe het zou moeten’? Fijn toch? Je hond beter leren kennen en jezelf in relatie tot je hond kan een enorme bevrijding zijn.