_edited.png)
Schoenmaker, en osteopaat, en dierenarts en kynologisch instructeur en al die anderen, blijf toch bij je leest.*
En geef geen schadelijke adviezen waarmee je het plan van mijn klant voor de hond ondermijnd.
Je hebt verstand van schoenen, of hondenlijven, of medische dingen of training of gedrag, bijvoorbeeld.
En je kan je specialiseren natuurlijk, meer te weten komen over pasvorm en voetproblemen als schoenmaker, als osteopaat kun je je verdiepen in van alles maar dan kun je nog steeds niet opereren, dat kun je als dierenarts die op zijn beurt best iets van gedrag kan leren maar gedragsbegeleiding toch beter overlaten aan hen die daar weer voor geleerd hebben.
Ik heb jaren geleerd over hondengedrag, bijscholingen gevolgd, coachopleidingen gedaan. En ik zal nooit medische diagnoses stellen, ik kan wellicht iets signaleren en daarmee iemand naar de juiste specialist verwijzen. Ik zal nooit aan honden zitten zoals de osteopaat omdat ik daar niet voor heb geleerd. Ik weet wel wanneer ik iemand het beste kan doorverwijzen.
En als ik iemand zie lopen met kapotte schoenen weet ik ook nog wel een schoenmaker.
Maar ik vertel mensen niet welke pasvorm schoen ze het beste past.
Ik blijf bij m’n leest. Zonder uitzondering.
Blijf bij je vak, je specialisme, dat waar je voor geleerd hebt.
Verwijs door waar jouw kennis ophoudt. En geef geen tips over waar je écht geen verstand van hebt, omdat dat een leuke aanvulling lijkt in je (medische) praktijk.
Want ik kan de schade die je daarmee doet weer herstellen.
*Ik loop al even mee en ik kom dit nog regelmatig tegen helaas. Gelukkig zijn er ook ontzettend veel fijne professionals die helemaal bij hun zeer gespecialiseerde en uitgebreide ‘leest’ blijven. Tegen hen is dit dan ook uiteraard niet gericht.
