Waarom is ontspannen soms zo ingewikkeld?
- Marlene Vonk-Lok
- 19 jul
- 3 minuten om te lezen
Waarom is ontspannen soms zo ingewikkeld?
Ik volg een aantal mooie holistische bedrijven op social media. En soms zie ik ineens een patroon verschijnen. Deze week viel het me op hoeveel berichten er gingen over het kalmeren van je drukke brein.
En begrijp me niet verkeerd, ik zie daar de waarde van in. Maar in plaats van meteen te denken: hoe gaan we het kalmeren of wat moeten we doen, stel ik mezelf liever de vraag: waarom is dat brein eigenlijk zo druk?
Want laten we eerlijk zijn: ons brein ‘kalmeren’ met een meditatie terwijl onze telefoon nog nét binnen handbereik ligt, op ‘niet storen’ dat werkt niet altijd diep genoeg. Natuurlijk is mediteren waardevol, maar wat is de invloed van dat apparaat überhaupt op je zenuwstelsel?
En ook het advies: ‘ga zitten met je gevoel’. Ik ben daar juist een groot voorstander van. Het kan zoveel brengen. Maar ik weet ook: voor veel mensen is dat (nog) geen vanzelfsprekende of veilige stap. Want waar begin je, als jouw systeem jarenlang getraind is om te vluchten, vechten of bevriezen zodra het stil wordt?
Vanuit NEI weten we dat onbewuste emoties, soms uit je kindertijd, soms zelfs overgenomen van je ouders of verder terug, je stressniveau sterk beïnvloeden. Het is dus niet alleen jouw gedachtepatroon dat spanning veroorzaakt, maar ook oude, ingeslikte gevoelens en niet verwerkte emoties die zich vastzetten in je lichaam.
Systemisch gezien dragen we vaak lasten die niet van ons zijn. De onrust van een moeder, het trauma van een opa, de ‘niet zeuren maar doorgaan mentaliteit’ van een hele familielijn. Als we niet bewust worden van die patronen, denken we dat we ontspanning zoeken maar dragen ondertussen iets dat ontspanning in de weg blijft zitten.
Dus ja, soms is het logisch dat je niet zomaar even kalm wordt. Dat je ademhalingsoefening niet werkt. Dat je telefoon voelt als een veilige ontsnapping. Dat je lijf zelfs weerstand voelt tegen rust.
En dan is er nog je hond.
Die niet alleen zijn eigen gevoelens heeft, maar óók meedeint op jouw innerlijke staat. Honden zijn meesters in resonantie. En als jij wegvlucht voor wat er vanbinnen leeft, kan hij je soms juist daarop wijzen met druk gedrag, onrust of zelfs lichamelijke klachten.
Drie vragen om bij stil te staan:
•Wat vertelt jouw onrust je eigenlijk als je er even écht naar luistert? Waar in je lichaam voel je dat?
•Welke kleine pauze zou jou vandaag al iets meer rust kunnen geven?
•Welk gedrag van je hond valt je de laatste tijd op, en wat zou dat kunnen zeggen?
Voel je dat je hoofd soms te vol is, je lijf te gespannen of je hond iets probeert duidelijk te maken wat jij nog niet helemaal kunt zien?*
Ik kijk graag met je mee naar wat er onder de onrust ligt, bij jou en bij je hond. Afgestemd op wat jullie écht nodig hebben.
Ik heb nog een paar plekjes voor mijn vakantie.
Je bent van harte welkom.
*zoals gezegd, honden kúnnen met gedrag laten zien wat er bij ons van binnen speelt. Dit neemt uiteraard niet weg dat een hond ook eigen emoties, wensen en grenzen heeft en dat zijn gedrag dus niets met jou te maken hoeft te hebben. Toch komt het regelmatig voor dat tijdens een NEI sessie van de hond sprake van een overgenomen emotie is. Dat zuiver hebben is heel fijn.
