Vraag je niet teveel van jezelf?
Er zijn bij mij, net als bij vele anderen waarschijnlijk, redelijk wat emoties, gedachten en gevoelens tijdens deze Corona-crisis.
Zo dacht ik de thuiswerkende man en thuiswerkende kinderen wel redelijk te kunnen hebben. Dit is week 3...en inmiddels snak ik naar een momentje ‘me-time’. Deze moeder, partner, mantelzorger, vriendin, hulpjuf, kok, schoonmaakster, hoofd huishouden, planner en zzp-er is zichzelf een beetje kwijt. Of eigenlijk ben ik mijn eigen ruimte nogal kwijt. Net als vele anderen probeer ik mij vooral maar gewoon staande te houden binnen al deze 'functies'.
Terwijl mijn hele wezen roept...
Vertraag
Verstil
Pak rust
Terug naar mezelf, de natuur opzoeken (verantwoord uiteraard hè? Ik hoef alleen maar in m’n eigen voortuin te staan bij wijze van).
Als moeder en hondenliefhebber zie ik op mijn tijdlijn de challenges voor honden en kinderen. De schema’s, de spelletjestips, de waarschuwingen....zorg dat je kind niet dit...., zorg dat je hond vooral wel dat....maar, kijk uit voor dit....
Je zou je bijna slechte ouder of ‘hondenouder’ voelen als je niets onderneemt maarrrrrr....je wordt ook weer teruggefloten als je teveel onderneemt.
Het maakt onzeker, en je hebt met al je taken wellicht al het gevoel dat je niets zo goed kan doen zoals je het zou willen doen.
Maar doe vooral wat goed voelt. Doe wat past. Het is al zoveel. Er mag momenteel zo weinig en tegelijkertijd moeten we veel. We missen elkaar, knuffels, ruimte, het normale leven. Moeten we dan ook nog streng voor onszelf zijn omdat we teveel van dit of te weinig van dat doen?
Lief mens. Je bent genoeg. Je doet genoeg! Je doet het fantastisch!
Ook al voelt het soms even niet zo.
Wees maar vooral een beetje mild naar jezelf.
Comentarios