_edited.png)
Heb jij wel eens gehoord ‘het ligt aan jou?’
Dat je hond bijvoorbeeld uitvalt naar andere honden? Naar scooters, fietsers? Of dat hij niet alleen kan zijn?
Ongenuanceerd commentaar wat de ‘schuld’ bij jou legt, terwijl je ongetwijfeld iemand bent die haar best doet, en je mogelijk al schuldig voelt omdat je zelf vindt dat je op één of andere manier tekort schiet.
Zulk commentaar, ‘het ligt aan jou’ waarbij het vervolgcommentaar vaak is ‘je moet steviger staan, zelfverzekerd doen’ en meer van dat soort bijzondere adviezen, worden daar niet zelden aan toegevoegd.
Met soms als gevolg dat je de emoties die je voelt, je eigen onzekerheid, frustratie, etc. probeert weg te stoppen. Dat is als het onder water proberen te duwen van een bal. Het kost veel energie en het komt altijd terug, met kracht.
Daarbij, de hond is ook een individu met eigen wensen en grenzen en een eigen ‘agenda’. Het is allemaal echt veel genuanceerder dan ‘het ligt aan jou’.
Maar wat als je het idee hebt dat jouw onzekerheid of welk ander gevoel ook toch van invloed is op het gedrag van je hond? Hoe kom je daar achter en wat kun je er aan doen?
Daar is niet één antwoord op. Want wat voor jou en jouw hond zo is hoeft voor de ander niet per sé ook zo te zijn.
Wat wel altijd kan is dat je je eigen gevoel de ruimte geeft. Dat kan al rust en inzicht geven.
